Deze theoretische motor kan de ruimtekosten drastisch verlagen. Nu proberen twee bedrijven het echt te maken.

Er is een klein vliegveld op ongeveer twee uur rijden ten noorden van Los Angeles dat aan de rand van een uitgestrekte woestijn ligt en ruimtevaart-buitenbeentjes als motten naar een vlam trekt. De Mojave Air & Space Port is de thuisbasis van bedrijven als Scaled Composites, de eersten die een privé-astronaut naar de ruimte stuurden, en Masten Space Systems, dat zich bezighoudt met het bouwen van maanlanders. Het is het proefterrein voor Amerika’s meest gedurfde ruimteprojecten en toen Aaron Davis en Scott Stegman afgelopen juli bij het heilige asfalt aankwamen, wisten ze dat ze op de juiste plek waren.

Het idee om de efficiëntie van een straalmotor te combineren met de kracht van een raketmotor is niet nieuw, maar historisch gezien zijn deze systemen alleen in fasen gecombineerd. Virgin Galactic en Virgin Orbit gebruiken bijvoorbeeld straalvliegtuigen om conventionele raketten enkele kilometers de atmosfeer in te transporteren voordat ze worden vrijgegeven voor het laatste deel van de reis naar de ruimte. In andere gevallen wordt de bestelling teruggedraaid. Het snelste vliegtuig ooit gevlogen, NASA’s X-43, gebruikte een raketmotor om een eerste boost te geven voordat een luchtademende hypersonische straalmotor – bekend als een scramjet – het overnam en het voertuig versnelde tot 7.300 mph, bijna 10 keer de snelheid van geluid.

De grote uitdaging met een single-stage-to-orbit, of SSTO, raket is dat het bereiken van de snelheden die nodig zijn voor een baan – ongeveer 17.000 mph – veel drijfgas vereist. Maar door meer drijfgas toe te voegen, wordt een raket zwaarder, waardoor het moeilijker wordt om de baansnelheid te bereiken. Deze vicieuze cirkel staat bekend als de “tirannie van de raketvergelijking” en daarom is er een tweetrapsraket ter grootte van een kantoorgebouw nodig om een satelliet ter grootte van een auto te lanceren. Het opzetten van een raket helpt omdat het dood gewicht kan verliezen als het drijfgas van de eerste fase is opgebruikt, maar het is nog steeds behoorlijk inefficiënt om al dat drijfgas in de eerste plaats te moeten verbranden. Dit is waar een SSTO-raket met luchtademende motoren een enorme efficiëntieboost zou opleveren.

Toen Davis in 2018 Mountain Aerospace Research Solutions oprichtte, had nog nooit iemand een werkende luchtademende raketmotor gemaakt. NASA- en ruimtevaartreuzen zoals Rolls-Royce hadden het geprobeerd en alle projecten liepen uit de lucht vanwege de hoge kosten en de grote technologische uitdagingen. Maar Davis, een voormalige technicus van de luchtvaartdienst bij de mariniers, had een idee voor een eigen luchtademende motor en kon het idee niet van zich afzetten.